ذنبى ف رقبتك



اللى يحب مصر يزرع فيها ورده

اللى يوعد حد لما يوعده..
يبقى عارف انه قادر يسعده..
اللى يوعد يبقى قد كلمته..
مش يغير كل ساعه فكرته..
مش يكرر كل مره غلطته..
وانت عارف انى سيبتك..
عاشقه ريحتك..مش حبيبتك..
تايهه روحى بعد منك..
وانتهيت..ذنبى ف رقبتك..

اللى يوعد قلب عمروا و دنيته..
يبقى عارف اللى بيه من نظرته..
يبقى حاسس اللى فيه من لمسته..
يبقى شايف انه روحه..
ضحكته.. بلسم جروحه..
والوعود لو يوم يروحوا..
النهايه تموته..

وانت عارف انى سيبتك..
بعد لما جيت عاتبتك..
يومها حسيت مش حبيبتك..
وان حبى ..مش ف قلبك..
بعتنى..وذنبى ف رقبتك..

كل وعد يقوله عاشق..يبقى دنيا للحبيبه..
حتى لما يقول نفارق..تبقى ف الدنيا غريبه..
العهود ف الحب مش ختم وورق..
دى الامانى لما حب بيتخلق..
لما قلب برىء بكلمه يتسرق..
لو ف يوم لقاها كدبه يتحرق..

وانت ياما بالامل.. قولتلى وعشمت..
بالوعود وبوهم حبك نمت واطمنت..
كل ليله احضن سراب..
وانام وبحلم بالعذاب..

بعتنى وذنبى ف رقبتك..
قولتلى ح ابقى حبيبتك..
يعنى انا لو مش بحبك..
كنت كرهتك..
كنت قتلتك..
ولا اسيب غيرى تبقى حبيبتك..
ليه خلتنى ابقى خطيئتك..
ذنبى ف رقبتك